Behind the wheel
19-09-2014 | Elze Versteeve
Ik heb geen rijbewijs. Ik reis voor mijn werk het hele land door maar toch is het me nooit gelukt het CBR te overtuigen van mijn rijvaardigheden. Ik doe dit dus allemaal, met wisselend genoegen, per trein. Ondanks –of misschien wel dankzij- deze persoonlijke beperking is een van mijn favorieten videoclips van het nummer van Depeche Mode: ‘Behind the wheel’, gemaakt door Anton Corbijn.
Wat Anton Corbijn maakt vind ik eigenlijk altijd mooi maar deze clip raakt me echt. Het toont beelden van een mooie vrouw die op een scooter, met haar geliefde achterop, door een prachtig landschap rijdt. Op de wat melancholieke muziek zingt Dave Gahan: “Tonight, you’re behind the wheel”. De beelden samen met de muziek geven mij een gevoel van vrijheid en geluk.
Achter het stuur zitten spreekt tot de verbeelding. Achter het stuur van een auto, scooter of meer overdrachtelijk van ons eigen leven. Binnen BLINK begeleiden wij veel mensen met stressklachten of burnout. Zij zijn voor hun gevoel de controle over hun leven, tijd en werk totaal kwijt. Wij moedigen ze aan weer achter het stuur te gaan zitten. Weer grip te krijgen.
Maar waar kun je eigenlijk grip op krijgen in het leven? Een beroemd gebed, dat ook veel gebruikt wordt binnen de AA, luidt: “God, geef mij de kracht om te aanvaarden wat ik niet veranderen kan, de moed te veranderen wat ik wel veranderen kan en de wijsheid om het verschil te kennen”. Als mensen stressklachten krijgen of burned out zijn, zijn ze deze wijsheid meestal al een behoorlijke periode kwijt.
Ze doen verwoede pogingen om controle te krijgen over hun leven maar richten zich daarbij op de verkeerde dingen. Op de omstandigheden bijvoorbeeld of op het gedrag van anderen. Of, nog lastiger, op hun eigen emoties. Op de oncontroleerbare dingen. Dit noemen wij binnen BLINK ‘controle en vermijding’. De zaken waar ze wel invloed op hebben laten ze echter liggen. Ze zijn niet ‘behind the wheel’.
Er zijn namelijk heel veel dingen in ons leven en werk waar we wel invloed op hebben. We kunnen onze persoonlijke doelen bepalen of kiezen waar we onze tijd aan besteden en met wie. Idealiter komen deze doelen uit ons hart en besteden we onze tijd zoveel mogelijk aan mensen en dingen waar we energie van krijgen. Dat noemen wij binnen BLINK grip. Herstellen van stress of burnout is dus eigenlijk een proces van controle naar grip.
Controle is vaak gericht op het vermijden van onprettige gevoelens en ervaringen in het hier en nu. Op het vermijden van teleurstelling, afwijzing, eenzaamheid of onzekerheid. Al deze gevoelens horen echter bij het leven. Hoe harder we ze vermijden of ze proberen onder controle te krijgen, hoe sterker ze worden.
Grip is gericht op het creëren van duurzame energie en geluk. Door de dingen te doen waar jouw hart sneller van gaat kloppen of die jij zinvol vindt zul je je gelukkiger en energieker voelen. Dat je onderweg hier en daar een teleurstelling, een afwijzing of een onprettige emotie ervaart is best te dragen. We zijn vaak sterker dan we zelf denken. Voel het maar gewoon. Als het er mag zijn dan is het vaak weer heel snel weg.
Alhoewel we allemaal in meer of mindere mate de neiging hebben tot controle is het eigenlijk ‘een beetje dom’. Controle is hetzelfde als achterin een volle trein naar Amsterdam gaan zitten en proberen deze naar Maastricht te laten rijden en daarbij ook nog heel gestresst proberen te voorkomen dat je medereizigers smakken, te hard bellen of je laptoptas rollen. Grip is in je eigen auto stappen, met je eigen muziek aan, naar de bestemming rijden die je in gedachten hebt. Dat je onderweg een file tegenkomt of een omleiding is best te dragen. Misschien moet ik toch maar weer eens een poging doen het CBR te laten zien wat ik kan?
